عید نوروز گذشته مه خاطرخوات بودم

تا چش افتاد تو چشمت از راه بی راه بودم

هر روز می شینُم سر رات یه گل یاس تو دستم

حرف اُمنهه بگفته با اون نگاهت مستُم

حالا بی قرارم تو اِتکه

چشم انتظارم تو اِتکه

نفرین به قلبت بَشت یار

از راه بی راهُم تو اِتکه

تو نباشی گل من با شب یلدا چه کنم ؟!

تو چه دانی که پس هر نگه ساده من

چه جنونی چه نیازی چه غمی است...

بدون تو چیا کشیدم من خوشی ولی خوشی ندیدم من
تو اول مسـیر خو شبختی ته دنیا رسـید م من
بدون من سـرت چقدر گرمه کی حال این روزا مو می فهمه
قبول دارم گنا ه نکردی تو کاردنیا ی بی رحمه
نمیشـه مگه میگذره آدم ازاونیکه زندگیشـه
مگه ریشـه از زردی سـاقه هاش خسـته میشـه

منو جون پناه خودت کن برو              بزار پای این آرزوم وایستم

به هرکی بهم گفت ازت رد شده      قسم میخورم من خودم خواستم

منو جون پناه خودت کن برو        من از زخم هایی که خوردم پرم

تو باید از این پله بالا بری                 توبالا نری من زمین میخورم

درست لحظه ای که تو باید بری           اسیر یه احساس مبهم شدیم

ببین بعد یک عمر پرپر زدن               چه جای بدی عاشق هم شدیم

برای تو مردن شده آرزوم                یه حقی که من دارم از زندگیم

نگاه کن تو این برزخ لعنتی              چه مرگی طلب کارم از زندگی

به هرجا رسیدم به عشق تو بود                کنار تو هرچی بگی داشتم

ببین پای تاوان عشقم به تو                    عجب حسرتی تو دلم کاشتم

اگه فکر احساسمونی برو                         اگه عاشق هردومونی برو

تو این نقطه از زندگی مرگ هم                   نمیتونه از من بگیره تورو

خدا ما رو برای هم نمیخواست     فقط می‌خواست همو فهمیده باشیم

بـدونیم نیمه‌ی ما مـال مـا نیست      فقط خواست نیمه مونو دیده باشیم

تموم لـحظه هــای این تب تلخ       خــــدا از حســـرت ما با خـبر بود

خودش ما رو برای هم نمیخواست   خـودت دیـدی دعــامون بی‌اثر بود

چه سخته مال هم باشیم و بی‌ هم       مـی‌بینم میـری و مـی‌بینی میــرم

تو وقتی هستی اما دوری از من      نـه میـشـه زنـده باشـم نـه بـمیـرم

نمیـگم دلـخور از تـقـدیـرم امـا       تو میـدونی چقدر دلگیره این عشق

فقط چون دیر بایـد می‌ رسیدیم       داره رودست ما می‌میره این عشق