منو جون پناه خودت کن برو              بزار پای این آرزوم وایستم

به هرکی بهم گفت ازت رد شده      قسم میخورم من خودم خواستم

منو جون پناه خودت کن برو        من از زخم هایی که خوردم پرم

تو باید از این پله بالا بری                 توبالا نری من زمین میخورم

درست لحظه ای که تو باید بری           اسیر یه احساس مبهم شدیم

ببین بعد یک عمر پرپر زدن               چه جای بدی عاشق هم شدیم

برای تو مردن شده آرزوم                یه حقی که من دارم از زندگیم

نگاه کن تو این برزخ لعنتی              چه مرگی طلب کارم از زندگی

به هرجا رسیدم به عشق تو بود                کنار تو هرچی بگی داشتم

ببین پای تاوان عشقم به تو                    عجب حسرتی تو دلم کاشتم

اگه فکر احساسمونی برو                         اگه عاشق هردومونی برو

تو این نقطه از زندگی مرگ هم                   نمیتونه از من بگیره تورو

خدا ما رو برای هم نمیخواست     فقط می‌خواست همو فهمیده باشیم

بـدونیم نیمه‌ی ما مـال مـا نیست      فقط خواست نیمه مونو دیده باشیم

تموم لـحظه هــای این تب تلخ       خــــدا از حســـرت ما با خـبر بود

خودش ما رو برای هم نمیخواست   خـودت دیـدی دعــامون بی‌اثر بود

چه سخته مال هم باشیم و بی‌ هم       مـی‌بینم میـری و مـی‌بینی میــرم

تو وقتی هستی اما دوری از من      نـه میـشـه زنـده باشـم نـه بـمیـرم

نمیـگم دلـخور از تـقـدیـرم امـا       تو میـدونی چقدر دلگیره این عشق

فقط چون دیر بایـد می‌ رسیدیم       داره رودست ما می‌میره این عشق

گذشته هارو دوره کن روزای خوبمون گذشت

یه شب از اون شبای خوب چرا دوباره بر نگشت

تموم خاطرات تو گذشته با مرور من

بدون تو به شب رسید روزای سوت و کور من

بازم تو خواب من با من قدم بزن

آروم و سر به زیر

میمیرم از غم و بی خود سراغمو از آدما نگیر

دوباره بی قراری و دوباره گریه های من

نمی دونم چرا به تو نمی رسه صدای من

نگفته های قلبمو نمی دونم به کی بگم

دلم همیشه روشنه دوباره میرسیم به هم

جزتوهیشکی مهربون نبود با هجوم این درد

زندگی منو از عشق من راحت جدا کرد

من هنوز همون درد دیروزم عاشق همیشه

هیشکی مثل من عاشقت نبود عاشقت نمیشه